Auteur:

Simon Baron-Cohen (1958) is klinisch psycholoog,  hoogleraar ontwikkelingspsychopathologie aan Cambridge University en directeur van het Autism Reasearch Centre.  (aanvullende informatie op wikipedia)

 

Visie:

Hij publiceerde in zijn eerste boek over Mindblindness bij mensen met autisme.  Mindblindness is een theorie die aanvankelijk in 1990 werd ontwikkeld en die verklaart dat mensen met autisme een gebrek aan of ontwikkelingsachterstand van theory of mind (ToM) hebben, wat betekent dat ze (nog) niet in staat zijn mentale toestanden aan anderen toe te schrijven. Hij concentreerde zich op één aspect van empathie, namelijk het 'cognitieve' gedeelte van empathie.  In zijn tweede boek, M/V het verschil, voegde hij het tweede aspect van empathie toe het 'affectieve' aspect. 

 

Boek Nul empathie

In dit boek onderzoekt hij hoe het komt dat sommige mensen tot wreedheid in staat zijn en vraagt hij zich af of wreedheid het onvermijdelijke gevolg is van verlies van empathie. Hij kijkt in dit boek naar de basis van empathie in de hersenen en naar de sociale en biologische factoren die doorslaggevend zijn voor empathie. 

In dit boek beschrijft hij het empathiemechanisme. Hij gebruikt hiervoor de gebruikelijke 'bellcurve'.  Een lineaire lijn van 0 tot 6 waarop de nuances in menselijke empathie worden weergegeven. 

In dit boek maakt hij een onderscheid tussen de 'nul empathie' die negatief is en de 'nul empathie' die positief is. Volgens hem is de 'nul empathie' met positieve intentie de variatie waarin mensen met autisme begrepen kunnen worden. Bij de 'nul empathie' met negatieve intentie benoemd hij psychopathie, borderline en narcisme. 

Ook zet hij op de lineaire lijn van 0 tot 6 het vermogen tot systematiseren. Precies een vaardigheid die vaak voorkomt bij mensen met autisme. 

 

Autisme

Een interessante combinatie is de 'nul empathie positief' met een hoge mate van systematiseren. Volgens de auteur is dit een bepaalde groep mensen met autisme die vaak miskent wordt, omdat er geen verschil gemaakt wordt tussen positief en negatief.

 

Verhaal Marian

Persoonlijk herken ik mij wel in de hogere waarde van systematiseren, maar zeker niet in de nul empathie.

Het hogere niveau van systematiseren maakt mij blij, ook al vond en vind de omgeving dat niet altijd leuk. Mijn beroepskeuze snap ik daarmee ook beter. Vanuit mijn opvoedcultuur was mijn vrouw-zijn in combinatie van het systematiseren niet helemaal passend in de tijdgeest. In de huidige tijd kan ik daar prima mee leven.

Met de niveau-beschrijving van de empathie volgens Simon Baron Cohen komt mijn patroon ook duidelijk naar voren. Bij voorkeur ben ik met vakinhoud bezig met een lagere empathische behoefte van de omgeving. Tegelijkertijd ben ik voor de verwachtingen van mijn naasten juist overgevoelig, terwijl dat helemaal niet mijn voorkeur is en niet altijd binnen mijn mogelijkheden ligt. 

Interessant kan zijn om de hoge mate van aanvoelen, maar geen betekenisverlening kunnen geven aan het aanvoelen/prikkels te onderzoeken. Daarmee krijg je houvast, omdat niemand voortdurend en de hele dag hetzelfde niveau heeft. 

Tegelijkertijd herken ik onder de mensen met autisme een subgroep die zeker op nul empathie zit. Totaal geen mogelijkheid, interesse en belangstelling, maar meestal vallen ze dan in de nul positief, zoals de auteur beschrijft.  

 

Empathie vragenlijst 

In het boek komt de Empathie vragenlijst voor. 

 

Niveaus uitgewerkt

Wil je meer weten over de niveaus 0 tot 6 op het gebied van empathie en systematiseren klik dan naar de volgende pagina.